CARO

CARO

horrori Pythagoraeis fuit: Unde multi antiquorum tradiderunt, eos omnibus epulis per mortem paratis abstinuisse, Quintilian. decl. 13. Sed falsam hanc opinionem A. Gellius vocat, l. 4. c. 11. docetque ex Aristoxeno, porculis minusculis et haedis tenerioribus quoque, Pythagoram non raro usum esse. Plut. l. 1. de Homero utramque sententiam sic conciliat, non omni, quadam tamen carne, Pythagotaeos abstinuisse. Quae utut sese habeant, tamen certum est Aegyptios, unde omnia fere Pythagoras hausit, certos quosdam cibos, praecipue carnem et olera, fuisse aversatos. Iuvenal. Sat. 15. v. 11.

------ Lanatis animalibus abstinet omnis

Mensa, nefas illis fetum iugulare capellae.

Aben Esra Aegyptios ab omni carnium esu sibi temperâsse, contendit, quod falsum esse ex antiquis Auctoribus perspicuum est. Omnes enim quidem Aegyptii, Lycopolitanis aliisque nonnullis exceptis, ovillâ abstinuêre, ut Satyricus modo innuit: aliarum tamen carnium esum admisêre, ut de convivio Ptolemaei ac Caesaris loquens testatur Lucan. l. 10. v. 158.

----- ----- ----- Multas volucresque ferasque

Aegypti posuêre Deos. ------ ------

Sacerdotes tamen et sacris dicati interdum inanimis contenti cibis, vinô et carnibus abstinuerunt: quod, dum initiarentur, decem fiebat diebus. Vide Apulei. Milesiar. l. 11. Ab iis ad alios dein mos iste deiivatus est. Nam et Brachmanes nihil animatum edebant, Euseb. l. 6. de praep. Britanni leporem, et gallinam et anserem gustare grande credebant nefas, Caes. de bello Gall. l. 5. c. 12. Esseni carnem numquam attingebant, Hieron. Flaminibus Dialibus apud Roman. capram et carnem incoctam, ut et hederam ac fabam, neque tangere mos erat, neque nominare, A. Gellius, l. 10. c. 15. ut alios praeteream. Hunc itaque errorem tam inolitum, Christianis exempturus Spiritus S. per Apostolum, inquit, Πᾶν τὸ εν μακέλλῳ πολούμενον ἐςθίετε, μηδὲνακρίνοντες διὰ τὴν συνείδησιν, Quidquid in macello venditur, edite, nihil interrogantes propter conscientiam, 1. Corinth. c. 10. v. 25. Unde idem paulo infra exemplô suô aliis praeit, dicens: δὲ ἐγὼ χάριτι μετέχω, τί βλασφημοῦμαι ὑπὲρ οὗ ἐγὼ εὐχαριςτῶ; Et si ego per gratiam (cibum) participo, cur (ob id) impius iudicor, pro quo ego gratias ago? v. 30. Quasi dicat, si ex beneficio Dei hôc vel illô cibô mihi uti licet, cur committam, ut meâ culpâ hoc Dei beneficium mihi vitio vertatur. Vide Georg. Hornium, Histor. Philos. l. 7. c. 12. Unde Quadratus, discipulus Apostolorum, et Eleutherius Papae firmârunt, ut nulla esca a Christianis fidelibus repudiaretur, quae rationalis et humana esset. Spiridion quoque Cypriorum Epilcopus hospiti porcinas carnes diebus quadragesimae edere, quod Christianus esset, renuenti, Propterea magis, respondit, refutare non debes. Omnia enim munda mundis, sicut sermo divinus edocuit. Vide de prioribus Bedam, Martyrologiô, et Eleutherium ipsum, Ep. ad Galliae provinc. tom. 1. Concil. Coloniae, edit. per Io. Quentel. fol. 92. de postreno Sozom. l. 1. c. 11. Interim non morticinia solum respuetunt et sequenti aevô Christiani, sed et edomandae libidinis ac gulae refrenandae causâ, aut ne immolatitiam, quae in macello vendebatur edendo nescii inciderent in eam, quam putabant cum idolis communicationem, nonnulli carnis esu satis diu plane abstinuerunt: cibis solum inammis, ut Apuleius, l. 2. appellat, seu simplicibus, ut Sixtus, seu innocuis, et Prudentius, Cathemerin. h. e. fructibus terrae, usi. Hinc nec in cibis sanguinem edulium pecorum Christianos nosse,>

Minucius ait, Rabanus quoque Maurus Clericis eôdem fine carnis csum prohibuit, minutarum avium et pisciculorum exceprâ, de Instit. Cler. l. 2. c. 27. Vide G. Elmenhorst. ad Minuc. d. l. ut et infra passim. Vescebautur autem Carne tantum Barbari, uri de Matdis legas apud Curtium l. 5. c. 6. non cum pane, ut aratores populi. Sic Maiores nostros victitâsse refert Caesar de Bello Gall. l. 6. c. 21. 22. Gallisque τὸ κρεωφαγεῖν tamquam proptium morem, tribuit Polybius, l. 2. c. 17. quamquam etiam agriculturae non expertes ibi faciat. Quod mitioribus populis adeo barbarum visum, ut propemodum fame se putarent premi, in quantalibet carnium copia, si deesset panis, discas ex Xevophonte, Α᾿ναβὰς. l. 1. et Tacito, Annal. l. 14. c.

24. Coeterum Carms bubulae ac porcinae caritatem, ad miram vilitatem, ingeniose perduxit Alexander Severus, apud Lamprid. c. 22. Quum enim vilitatem P. R. ab eo peteret, interrogavit per Curionem, quam speciem caram putarent. Illi continuo --- carnem bubulam atque porcinam tunc ille non quidem vilitatem proposuit, sed iussit ne quis suminatam occideret, ne quis lactantem, ne quis vaccam, ne quis damalionem: tantumque intra biennium vel prope annum porcinae carnis fuit et bubulae, ut, quum fuisset octominutalis libra, ad duos unumque utriusque carnis libra redigeretur. Nempe, qui vilitati carnis bubulae consultum volebant, illi nec vaccas, nec damaliones, comedebant; tauris autem et bobus et vitulis parcebant minime. Hinc Alexander, quod caro bubula cara esset, ne quis damalionem, ne quis vaccam occideret, iussit. Quâ eâdem ratione motos in Aegypto et Palaestina, propter boum caritatem, vaccas non comedisse, scribit Hieronymus. Forte ne damaliones quidem: eas enim vaccarum nomine, utpote minores vaccas, comprehendi, dubium non est. Contra est, cum agriculturae ratio habetur. Tunc enim damalionibus et vaccis passim vesci permissum, vitulis vero nequaquam: Ideoque Valens Imperator cum agriculturae utilitati prospectum iret tantum, non autem carnis vilitati, Legem emisit, ne quis vitulos consumeret. Ut autem in genere bubulo vaccas et damaliones occidi vetuit Alexander; sic in genere porcino suminatas, h. e. scrophas et lactantes, h. e. porculas. Ita enim vocem lactare tunc temporis Latini usurpârunt, pro lactere, atque etiam antiquiores. Ausonius, Epitaph. 32. v. 3.

Infans lactavit. pubes et virgo adolevit,

Nupsit, concepit, peperit, iam mater oivit, etc.

Salmas. ad Lamprid. loc. cit. Coeterum Carnium vilitatem Romae fuisle magnam, et Plinius docet nos: qui assibus singulis carnis pondo 12. aliquando fuisse vendita, anctor est l. 18. c. 3. Ab eodem Severo, Caro populo addita, apud eundem Lamprid. c. 26. congiarium populo ter dedit, donativum militibus ter: carnem populo addidit: porcinam, ut videtur, ex Zosimo, l. 2. Λουκιανὸς τοῦ χοιρείου κρεῶν ἦν χορηγὸς, ὃ τὸ δημόσιον ἐπεδίδου τῷ Πὡμαίων δήμῳ. Sed porcinae distribuendae Auctorem Aurelianum facit Vopiscus, etc. Plura de Carnis esu, vide ubi de Animalibus passim: uti de more polentam Carnibus aliisque cibis adspergendi, infra aliquid voce Polenta.